Kotwy chemiczne nazywane są inaczej łącznikami wklejanymi. Za sprawą zastosowanych w nich masom żywicznych, które wiążą i kształtują, co doskonałym klejem i wypełniaczem. Łączenia kotwami chemicznymi są niezwykle mocne i wytrzymałe.
Właściwości kotew chemicznych
Najważniejszą cechą i ogromną zaletą kotwy chemicznej jest tak, że potrafi bardzo trwale połączyć ze sobą różne materiały. Parametry wytrzymałości kotwy chemicznej są na najwyższym poziomie spośród wszystkich znanych łączników. Mówimy tutaj zarówno o wielotonowym udźwigu obciążeń, jak i wytrzymałości na obciążenia pulsacyjne. Kotwa chemiczna wypełnia dokładnie wszystkie nierówności, zagłębienia oraz zarysowania, które występują pomiędzy łączonymi materiałami, a później zastyga i pozostawia bardzo trwałe połączenie.
Inną cechą połączeń kotwami chemicznych jest braw powstawania naprężeń w podłożu. W przeciwieństwie do kotew mechanicznych lub zwykłych kołków nie mamy tutaj do czynienia z rozpieraniem się tulei lub kołka w otworze, co prowadzi do naprężeń oraz osłabienia podłoża, w szczególności przy krawędziach. Kotwa chemiczna po włożeniu jej do otworu starannie go wypełnia oraz trwale łączy elementy. Tworzy nieusuwalny klin. To sprawia, że tego rodzaju łączenia można stosować również w niewielkiej odległości od krawędzi.
Kotwy chemiczne zapewniają również duży komfort przy mocowaniu elementów, które wymagają właściwego usytuowania. Przez pewien czas od włożenia kotwy do otworu, aż do chwili aż ona zastygnie, można zamocować elementy w potrzebny nam sposób. Możemy je przesuwać na boki, w głąb, do góry. Dopiero gdy cała konstrukcja zastygnie, to elementy są przymocowane na stałe.
W żywicę, która tworzy kotwę chemiczną, można wklejać elementy o bardzo odmiennej powierzchni oraz wielkości. Mogą to być na przykład: gwintowane tuleje, szpilki, pręty zbrojeniowe, haki, czy śruby.
Zastosowanie kotew chemicznych
Dzięki wszystkim opisanym powyżej cechom kotwy chemiczne są również często wykorzystywane w budownictwie. Najczęściej używa się ich: przy remontowaniu starych domów, w których jest bardzo zniszczone podłoże, przy budowaniu nowego domu, przy wielu pracach remontowych, do mocowań w podłoży pełnym mocnym takim jak beton lub pełnym słabym, takim jak beton komórkowy lub cegła, do zamocowań w podłożach z pustakami, takimi jak cegła dziurawka lub pustaki, do wykonywania łączeń w podłożach słabych, zniszczonych lub o zmniejszonej stabilności, do wykonywania łączeń niedaleko naroży, krawędzi i w pobliżu innych kotew, bez uszkodzenia podłoża.
